Vraag: In sommige stromingen wordt een beschrijving gegeven van wat we net hebben mogen horen. Het Tibetaans boeddhisme m.n. zegt daar veel over (na het stoppen van het hart o.a. het ondergaan van zwaar voelen, witte en rode essentie die bij elkaar komen, geluiden, zwartheid, heldere licht). Zijn dit inderdaad waarnemingen die iemand doet in deze fase of is dit niet noodzakelijk?
Vraag: Hoe komt het dat een ‘echte’ BDE iemands hele leven blijvend beïnvloedt, terwijl bij iemand van wie de hersenen alleen geprikkeld worden die ervaring weer verdwijnt? Dit lijkt geen echte herinnering te zijn geworden. Waarin ligt het verschil?
Het verschil ligt hem in het veld van hartenergie en hersenenergie. Hersenenergie is dat wat de mens in het leven doet bewegen, wat de mens actief maakt, wat de mens werkelijk tot levend en bewegend wezen in de stof maakt. Hartenergie heeft alles te maken met de verschillende lagen van bewustzijn en daar waar vanuit een hartstilstand een heel diepe ervaring wordt opgedaan is deze ervaring een prikkel die wordt neergelegd in het bovenbewustzijn.
Wat kan een mens tijdens zijn leven als voorbereiding op deze losmakingsprocessen doen?
De voorbereiding op deze processen vraagt van de mens een enorme inkeer. Een zodanige inkeer dat de mens zicht toch steeds vergewist van het feit dat hij verbonden is aan het leven en dat hij de plek in zijn leven helder heeft, en dat hij tegelijkertijd weet dat deze plek een tijdelijke plek is. Daar waar de mens kan zien dat de tijdelijke plek werkelijkheid is, zal de mens in zijn leven in alles wat hij ervaart steeds sterven. Want daar waar de mens in zijn leven ervaringen opdoet die hem op zijn grondvesten doen schudden zal de mens steeds opnieuw een stukje sterven.