Juist wanneer een mens vanuit zijn christendom het christelijke geloof in een kader plaatst en daardoor niets meer toelaat wat een ander geloof zou inhouden op deze aarde, schiet het eigenlijk voorbij aan het hart van het christendom. Juist vanuit de wezenlijkheid vanuit het christendom is spiritualiteit een enorme verweven draad daarin. Is eigenlijk het basis-gegeven.
Wanneer de christelijke mens in zichzelf gaat schouwen en gaat zien dat het christen-beleven in hemzelf, de god in hemzelf beleven, tot een krampachtigheid is gaan misvormen dan zal deze mens daar anders mee om dienen te gaan. En dit heeft ook weer te maken met het oude denken.
Ik dank u ook voor deze vraag, daar ik nog iets wilde meedelen over de religies in deze wereld en alles wat het momenteel laat zien.
Juist doordat er nog steeds vanuit het oude denken ook binnen bijv de islam naar deze prachtige kracht wordt gekeken en vasthoudend wordt gehouden in de oude vorm, zal daarin vanuit de dualiteit in het denken ook steeds die strijd blijven bestaan. Strijd, die vooral ook heel erg gelinked is aan een hele oude, diepgewortelde angst niet te kunnen voldoen aan dat wat er gevraagd wordt. Het is belangrijk om te zien dat er daardoor ook een wisseling plaats kan vinden.
Wanneer er ook binnen die groep vanuit dualiteit in eenheid kan worden gedacht.
Wanneer er openheid kan komen in het toelaten van andere religies, andere uitdrukkingen van religies.
Wanneer er wordt begrepen, dat de basis van iedere religie in principe over hetzelfde gaat en wanneer die eenheid aan elkaar wordt geknoopt, dan zal de strijd ook werkelijk gestreden zijn.
Dit alles heeft weer te maken met een enorm diep wederzijds respect voor een ander anders-zijn. Voor een anders kunnen beleven van iets. Niet anderen weg te sturen omdat het niet in overeenstemming is met dat wat uw hart ervaart.
Alle delen die harten ervaren, zullen bij elkaar komen tot een eenheid. Wanneer deze eenheid uiteindelijk ook een plek gaat krijgen dan zult u ook voelen dat er nooit meer iets te bestrijden valt. Dat er nooit meer iets te verdedigen zal zijn. Want wanneer een mens zijn eigen religie gaat verdedigen, heeft dit alles te maken met een hele oude angst. Deze oude angsten horen bij oud denken. Horen bij de oude tijd. En waneer de nieuwe tijd ingaat zoals nu, wanneer deze nieuwe uitdrukking van nieuwe energie werkelijk een feit zal zijn, dan zal ook datgene wat de wereld gaat raken, op een heel diep niveau, uiteindelijk onderhevig zijn aan die verandering. En die verandering die zal ook zichtbaar gaan worden.
Maar zoals ik aan het begin u al heb gezegd: alles wordt op de spits gedreven. Ook binnen allerlei religieuze oorlogen, die momenteel worden gevoerd op uw aarde. Alles wordt daarin op de spits gedreven vanuit juist het dualistische denken. En wanneer die twee stromingen binnen de dualiteit in stand worden gehouden, zal er altijd het zij-en-wij-principe blijven bestaan.
Maar de mens die anders kan kijken, de mens die zijn bewustzijn gebruikt vanuit een hogere invloed, zal zien dat juist de eenheid werkelijk gekoppeld wordt aan het hart van alle religies. En wanneer deze harten zullen samensmelten, zal de strijd werkelijk voorbij zijn. Wanneer u mij vraagt wanneer het christen-zijn ook anders in het christendom kan staan en het energieveld zal veranderen van deze aarde kan ik u alleen maar zeggen, dat dit alleen maar vanuit werkelijke verbondenheid plaats kan vinden. Niet om iets bij te dragen. Het kan alleen maar vanuit waarachtigheid. Vanuit werkelijke waarachtigheid. Vanuit de wezenskrachten in de mensen zelf. Dan zal er ook werkelijk iets veranderen en dan zal ook die bijdrage, zoals u mij dat vraagt, werkelijk zijn plek gaan vinden
Mijn zegen.
