De oude pijn valt op de oude voedingsbodem. De oude pijn is de oude verbinding met dat deel zoals ik u dat net heb geschetst in de inleiding. Deze oude pijn heeft zijn zeggingskracht gehad in uw leven. Datgene wat u nog ervaart zijn restanten. Deze restanten kunnen op deze nieuwe weg een andere plaats gaan vinden wanneer u zichzelf als prioriteit stelt dat datgene wat u innerlijk zoveel vreugde kan schenken, dat u op dit moment in het nu van uw eigen bewustzijn dat als prioriteit steeds voor ogen zult houden en daarnaar gaat leven. Oude pijn en oude herinneringen in een mensenleven, kunnen ook een valkuil zijn om datgene wat zich aandient in het leven, wat belangrijk is om naar te kijken uit de weg te gaan en terug te vallen in dat wat al zo goed gekend wordt.
Wanneer u dit gaat begrijpen dan begrijpt u ook datgene ik in de inleiding heb uitgelegd. Zoals ik ook begrijp dat u dat nog niet allemaal hebt kunnen onthouden. U zult daar steeds dieper in uw bewustzijn achter gaan komen wanneer datgene ik heb gezegd terug zult horen, dan zult u weten.
Weten in uw hart wat te doen. En deze energie, zoals ik het heb geschetst, raakt zeker al datgene aan wat in uw bewustzijn aanwezig is.
Maar de voedingsbodem waarop het zich neer kan laten, is een voedingsbodem die werkelijk zijn plaats zal verlaten. Dus het is zaak om deze voedingsbodem goed te gaan doorzien. En ook vooral uw eigen handelen te gaan doorzien. Daarin voor u zelf te gaan constateren of het er nog werkelijk toe doet het op de oude wijze te doen of dat u zichzelf nu werkelijk de plaats biedt die u toekomt. En juist de kracht in uw eigen veld aanwendt om dit te doorbreken. De oude manieren van zijn zullen niet meer dienstbaar zijn aan de tijd van heden.
Mijn zegen.
Ik wil u daar nog iets op toe gaan lichten. Wanneer ik u dit zo uitleg zou het op de oude voedingsbodem terecht kunnen komen waarin u het gevoel zult kunnen hebben dat u dan ontkend Niets is minder waar. Het is zoals ik zei al zo lang gekend. In de nieuwe fase van de groei van uw bewustzijn vraagt het nu niet meer om te ontkennen, niet meer om er in mee te gaan, maar om het te erkennen. Het te registreren. Het te registreren en het dan ook op zijn oude plaats te laten. Dan zal daar ook een verschuiving plaatsvinden.
Mijn zegen.
