
Openen van een grote dikke deur
Vrouwenweekend november 2018
Als ongelovige thomas ben ik het vrouwenweekend in gegaan. Tot dan kon ik mij er geen voorstelling van maken dat mijn ervaring van koud en kil te zijn, in en naar mijzelf, zo ineens een wending kon krijgen. Mijn verwachtingen zijn overtroffen. Samengevat in twee woorden was dit vrouwenweekend voor mij een bron van inspiratie en aspiratie. Inspiratie als een aanwakkerend vuur. Aspiratie als een antwoord daarop.
Inspiratie door de informatie die ik via Berry mocht ontvangen in een hartverwarmende vibratie waarin oordelen plaats maken voor respect. Respect voor wie ik zelf ben en wie de ander is. Haar woorden komen binnen, vanuit een basis met de benen op de grond. In alle nuchterheid wordt ieder aangesproken met daarin verborgen de uitnodiging om zelf op pad te gaan naar de vindplaats van de schatten in ieder persoon. En . . . het leuke is, Berry geeft aan waar die schatten zijn te vinden. Niet aan de andere kant van de wereld, niet bij de buren, niet in een ander persoon, maar gewoon in mijzelf. Maar hoe? Berry geeft het gereedschap meteen mee om op pad te gaan en de plek te gaan vinden.
De aspiratie, die als vanzelf door haar inspiratie wordt aangewakkerd, heb ik als hartverwarmend ervaren. Onder aspiratie versta ik de wil, de wil om rechtop te gaan staan, het inspirerende vuur te willen beantwoorden. Een vurige wil dienstbaar te zijn aan wie ik werkelijk ben. In het perspectief om uiteindelijk te worden wie ik ben.
Berry dank je wel voor het mee openen van een grote dikke deur, waarachter een nieuw pad voor mij ligt. Spannend, dat ook wel.
En Jenny, jij gaf een voorbeeld van ‘Zijn wie je bent’, een vrouw van de nieuwe tijd. Strikjes zijn niet nodig. Gewoon, met respect voor de ander zeggen wat er is, wat je voelt, en wat je doet. Wat een humor zit er toch in de gewone dingen van het leven. Humor zo dichtbij. Wat hebben we gelachen om herkenning in elkaar. Jij weet wat ik bedoel als ik je wil bedanken voor het weghalen van een paar tralies van mijn gevangenis waaruit ik leef. Tralies van vaste fundamentele ideeën over mijzelf en over van alles en iedereen. Kortom, ik heb genoten van de samenwerking tussen Berry en Jenny, twee zussen. Ze zijn niet een pot nat. Er is respect vanuit beide naar zichzelf en naar elkaar. Volgens mij het geheim van een goede samenwerking.
Maar ook de aanwezigheid en openheid van de andere vrouwen heeft bijgedragen aan een voor mij heel geslaagd weekend. Vrouwen dankjewel!
Ik heb dit verslag al ingekort, want er is nog zoveel onder woorden te brengen…...
Marian van Kessel